Chronische nierfalen in huisdieren
AddTHis Sharing -knoppen aan facebookfacebookfaceBookShare naar TwittertwitterTwitterShare naar PinterestPinterestPinterestShare naar Moreaddthismore27
Een van de meer typische chronische ziekten die in de diergeneeskunde worden gezien, is chronisch nierfalen. Er zijn veel mogelijke triggers van chronisch nierfalen, waaronder bacteriële/virale infecties, blootstelling aan toxine (d.w.z. antivries, niet-steroïde anti-ontstekingsgeneesmiddelen, specifieke antibiotica), evenals auto-immuunziekten, waarbij het immuunsysteem van het huisdier tegen zijn eigen nieren reageert.
Symptomen van chronisch nierfalen zijn lethargie, eetlust en gewichtsverlies, verhoogde dorst en plassen, uitdroging, braken, naast een verhoogde vieze geur van de ademhaling. Het is belangrijk om een volledige medische werking te hebben, waaronder CBC/chemie bloedonderzoek, urine -analyse en urinecultuur om chronisch nierfalen te onderscheiden van andere triggers van deze typische symptomen. Het ontdekken van verhogingen in bloedbroodje en creatinine, naast verdunde urine met urineafgietsels die worden gezien bij urine -analyse is consistent met een diagnose van chronisch nierfalen. Andere typische laboratoriumafwijkingen zijn verhoging van de bloedfosfor, afname van bloedkalium, evenals bloedarmoede van chronische ziekten.
Behandeling van chronisch nierfalen zal vereisen om veel van deze metabole afwijkingen aan te pakken om zich beter te laten voelen. Als een patiënt acuut ziek is met verlies van eetlust en/of braken, kan IV -vloeistoftherapie eerst vereiste zijn in het veterinaire ziekenhuis, samen met systemische antibiotica, evenals medicijnen om misselijkheid te verminderen en te braken. Wanneer patiënten worden gestabiliseerd, is het meestal het beste om vloeistoftherapie bij huis voort te zetten in het type subcutane behandeling door de dierenvoogd een aantal keren per week. Dit zal helpen bij het verminderen van uitdroging, naast het doorspoelen van niertoxines uit de bloedstroom.
Een ander belangrijk onderdeel van de langdurige behandeling in huis is het voeren van een dieet met een laag eiwit, bij voorkeur een zelfgemaakt dieet, maar industriële diëten zijn ook acceptabele opties. Andere aanvullende medicijnen omvatten orale medicijnen om misselijkheid te verminderen en braken, naast het stimuleren van de eetlust indien nodig. Medicijnen om fosfor te binden, zijn ook belangrijk bij het vertragen van de progressie van chronisch nierfalen. Met een agressieve voeding en medische behandeling kunnen de meeste huisdieren vele jaren online met chronische nierfalen.